Powered By Blogger

Monday, April 27, 2015

Kisah Handap (8)




SAKITNYA TU DI SINI
Kisdap : Jamal T. Suryanata


Liwar takajut. Bubujuran liwar takajutnya aku limbah tajanaki gambar bibinian bungas nang dipasang di tawing facebook nangini. Ading Masni? Bujurkah bibinian nangini Ading Masni? Kada tasalah panglihatkah aku ni?
Kubuncalakakan pulang mata, kuganalakan ukuran gambarnya, kuitihi bujur-bujur muhanya tunggal ikitan hampai lilip ka bubuncu talinga. Bujur. Dasar bubujuran. Mataku paguni hawas haja, kada tasalah panjanak lagi sakali ngini. Kada lain lagi pang, musti nangini gambar Ading Masni. Aku paguni kawa maminandui ada tahilalat di dagu subalah kiwa lawan kunat halus di pancung alis subalah mata kanannya. Limbah asa bujur-bujur yakin, balalu haja aku mang-klik minta bakawal lawan bibinian nang di akun facebook-nya bangaran Galuh Marista nangitu. Kutulis jua pasan di inbox ampunnya: Galuh Marista, ikam ni iya Ading Masni kalu? Aku Mastur, anak Julak Asun, kaka sapupu ikam di banua bahari. Jujur haja gin Dingai, kada sarana bakukulitan lagi!
*   *   *
buah di tanah buah pitukun # gasan panawar tu buah limpasu
parkara ilmu kawa batakun # jalan hidup siapa nang tahu 
*   *   *
Pitung walas tahun, umai, lawasnya hudah. Tagal, aku paguni liwar ingatnya, talu hari limbah kulawarga Usup bapara, malam nangitu Amang Sarbai wan Acil Imar tumbur. Tamasuk jua abah-umaku. Si Masni nang ampun ungkara. Inya tajun, balari pada rumah kada sing padahan. Ampat lima hari kami mancarii, batakun kasana-kamari, mandatangi rumah kakawalannya di kampung lain, hudah jua balapur ka pulisi, tatap haja kadada  habar baritanya sahama-hama. Masni hilang nang kaya ujar paribasa tinggalam batu. Kada tadangar buriniknya lagi.
            Bangsa sabulan limbah kami hudah asa tulai mancarii, hudah tuhuk jua maihtiari batakun ka uurang pintar di kampung subarang, siang nitu datang urang Kantor Pos maatarakan surat nang kada lain pada surat Ading Masni. Tagal, baluman lagi sawat tabaca, sambil pina manggitir jariji sidin marabit ampluk suratnya tunggal ikitan, Acil Imar hudah badahulu balilihan banyu mata. Hinip, tacandak kada kawa baucap lagi. Balaluai aku nang tarupak disuruh mambacaakan. Damia bunyi suratnya:
Assalamu’alaikum wr. wb.
Abah wan uma di banua, mudahan pian badudua sigar wagas haja. Ampun maap ulun hudah maulah pian hara, ulun tajun kada sing padahan. Napang ulun asa liwar pusang. Ulun kada tahu jua nangapa pungkalanya, tagal nang ulun tahu ulun kada katuju mun cagar dikawinakan lawan si Usup. Ulun tasalah jua lantaran ulun saurang kada suah bapadah lawan pian lamun ulun sabujurannya hudah ada baisi paraman, lalakian nang liwar ulun sayangi. Ulun cinta batagar lawan sidin. Ulun kada hakun kawin mun kada lawan sidin, jadi baik ulun madam ha pada kainanya cagar baparigal nang mambari supan bubuhan pian.

Abah, uma, wayahini ulun hudah ada di banua urang di pulau subarang. Tagal, balum wayahnya ulun mamadahakan di mana andaknya. Nang musti ulun hudah nyaman haja badiam di sia. Ulun jua hudah dapat gawian, umpat lawan kawal. Jadi, pian kada sarana mancarii ulun gin dahulu. Kaina ulun ada haja bahabar pulang. Ulun sayang, ulun musti dandaman jua lawan pian badua.
Wassalam,
Masni 
Takurijat aku limbah tuntung mambacaakan surat Ading Masni. Nyuuttt..., asa ada nang mancucuk di hulu hati. Aku tahu, aku liwar paham, siapa sabujurannya lalakian nang handak disambat Ading Masni di suratnya nangitu. Kalat-kalatnya buah ginalun, kada sakalat buah timbatu. Ibarat urang nang kana tukun, limbah marasa hanyar tahu. Tagal, di hadapan Amang Sarbai wan Acil Imar, aku bapiragah kada tahu diapa-apa. Aku baparigal umpat harung jua, sahibar mambuang taruh.
”Sakitnya tu di sini, Kaai!”
Umai, pitung walas tahun hudah, asa liwar lawasnya. Tagal, aku paguni ingat banar nangapa nang suah diucapakan lawan nang dikahandaki Ading Masni malam nangitu. Malamnya sabaluman inya tulak tajun nitu, Ading Masni baduhara mambawai aku bapandir bapicik baduduaan di bawah rapun ramania nang jambar di balakang masigit limbah kami tuntung sumbahyang baisa.
”Ka Mastur,” jarnya malam nangitu mambuka pandir. ”Pian musti hudah mandangar jua lamun kulawarga Usup hudah badatang ka rumah malam samalam. Abah ulun pinanya saraba santuk, ngalih baundur ngalih bamara. Ngalih mun sidin hampai kada manarima. Usup anak pambakal tuha, urang nang dihurmati di kampung kita, lawan jua banyak bajasa wan abah wayah sidin garing dahulu. Artinya, lakas atawa lambat, ulun cagar dikawinakan jua lawan si Usup.”
”Hm..., lamun manurut aku, Ding-lah, ya... bagus haja pang.”
”Bagus jar pian? Purunnya pian nih lawan diulun.”
”Purun? Purun kanapa garang, Ding?”
”Hundang bapadah ratikah pian ni, Ka?”
”Ai, kanapa pulang? Aku bubujur kada paham nah.”
”Liwarnya pian ni lah. Kadada bapangrasa apa-apakah pian ni lawan ulun?”
”Bapangrasa? Pangrasa apa pulang, Ding?
Ading Masni pina garigitan. Pina kada parcaya lawan apa nang hanyar kuucapakan tadi. Aku saurang jua hanyar haja sadar lamun Ading Masni sakalinya ada hati lawan diaku nang kada lain pada kaka sapupunya saurang. Nang kaya uma-abahnya jua, sakali nangini takana aku nang saraba santuk. Aku mandam, tacugut badirian, kada tahu lagi nangapa nang musti dipandirakan.
”Ka Mastur, ulun liwar sayang lawan pian,” ujarnya pulang sambil bunyi handak manangis. Aku paguni hinip kada sing bunyian. Matannya aku takutan kalu tasalah ucap, kalu pina tacalubuk pamandiran. Limbah maliat aku paguni bahinip haja, balalu haja Ading Masni mamaguti awakku sing pisitan sambil manangis basisigan. Nang kaya urang handak bapisah, cagar lawas kada batamuan lagi.
”Ding, ganang uma wan abah kita,” jarku bawani, sasawadinian mambisai.
Ragapannya sasain bapisit, nang kaya kada hakun malapas lagi. ”Ka Mastur,” jarnya pulang, paguni sambil bunyi maisak. ”Asal pian tahu haja, Kaai, hati ulun hudah bulat mamilih pian. Ulun kada kawa ka lain lagi. Ulun kada hakun mun cagar dikawinakan lawan lalakian lain. Jadi, lamun pian sayang jua lawan ulun, bawa ulun tajun maninggalakan kampung malam damini jua. Lariakan ulun. Bawa ulun kamana pian handak mambawa. Ulun rida lawan pian sahidup samati. Ulun ihlas manggawi nangapa haja lamun pian nang mahandaki.”
Aku tadikir. Asa racap pahinakan. Asa kada suah tapintang mun cagar bapaulah nang kada-kada. Asa kada suah tapikir mun cagar mambawa tajun anak urang, napalagi anak mamarina nang matan hahalusan dahulu hudah kuanggap nang kaya ading saurang. Ngini kada sampuraka. Nangapa jar urang kaina lamun aku hakun malariakan si Masni. Sakulawargaan cagar jadi pamuntungan, diwada urang sakampungan.
”Jangan, Dingai! Jangan hampai kita manggawi nang kada-kada!”
”Jadi, pian ni kada sayangkah lawan ulun, Ka?”
”Kadainya kaya nitu pang, Dingai. Ikam jangan salah paham. Kita ni bakula rupak, basapupu sakali. Matan hahalusan dahulu ikam ni hudah kuanggap nang kaya adingku saurang. Lamun aku hampai mambawa ikam tajun, napalagi bapaulah nang kada-kada, nitu nang ngarannya kada sayang. Han, nang kaya apa lagi lah aku ni supaya ikam mangarti. Aku ni sayang banar lawan ikam, Dingai. Makanyaam tadi aku baik bahinip pada bapandir. Aku takutan kalu pina maulah ikam sakit hati.”
”Ka Mastur, umai, talalunya-lah pian ni lawan ulun. Kada sing pahaman haja lagi nang kaya apa pangrasa ulun lawan pian. Hudah ulun padahakan tadi, ulun ni kada hakun mun cagar kawin lawan lalakian lain. Pian tu nah. Purun! Purun!”
”Limbah pang, aku ni musti badimapa lagi, Ding?”
”Nang kaya jar ulun tadi, kita tajunan malam damini jua!”
”Jangan, Ding! Kasiam jangan damintu, Dingai!”
 ”Han, pas kalu tangguhan ulun. Pian tu kada jantan!”
”Astaghfirullaah..., badikir, Ding! Bawa badikir!”
”Badikir, badikir, ujar pian? Marasa maka tahu!”
”Ai, limbah pang tasalahkah aku mambawai badikir?”
”Sakitnya tu di sini, Kaai!”
Limbah baucap sabatik nangitu sambil manunuk ka hulu hati, Ading Masni balalu haja mahancap bajauh maninggalakan diaku sambil manangis bunyi mailun. Racap inya balingkang, mangginjung bulik ampah ka rumah. Aku tacugut saurangan. Asa talapas karut pada buhul ada jua, asa manyasal ada jua. Mahatiku, ngalihnyaai-lah sakalinya manangguhi hati bibinian.
Malam isuknya, Amang Sarbai wan Acil Imar tumbur. Galu kahilangan anak bibinian nang lagi maurak bulu. Masni taju. Tulak kada sing padahan. Kada sing bulikan lagi hampai balanggar bulan balanggar tahun. Lacit ka wayahini.
*   *   *
jaruju padang jumampai # paikat laki dadaian kain
lamun judu baluman hampai # hakikat hati kada ka lain
*   *   *
Kada siang kada malam, limbahanu lacit ka subuh, wayahini aku asa sasain barajin mambuka facebook. Antah kanapakah, asa ada haja nang kuhadangi. Saban kalian mambuka facebook, musti ja ngaran Galuh Marista badahulu nang kucarii. Limbah taliat di inbox kadada jua inguh-inguhnya nang kuhadangi, hanyar tu aku balalah manjanaki status kakawalan nang lain. Limbahanu sahibar ma-like haja, sakali-sakali umpat jua barunau manyurung pandir sahadanya. Limbah mata asa kalat, kukantupai hudah. Damia haja nang kugawi labih samingguan nangini. Kanapalah aku ni?
Siang nitu, rahatan handak bulik pada pagawian, sasawadinian pulang aku maitihi facebook. Kaluai pina tabalujur inya ada ha. Sakalinya, tang dasar bujur ha. Nang kaya urang mancari hundayang tajajak suluh, kabalujuran wayahitu Galuh Marista lagi online. Umai, antah pungkala nangapa pulang, asa mandibar hati. Asa galugupan dada. Asa sasar hancap pahinakan. Kanapalah aku ni? Lagi kamurawaankah atawa... ih, nanginikah jar urang wayahini nang bangaran CLBK tu? Ih, cakadaah kalu lah. Umur hudah kupala ampat, paguni hajaah ada pangrasa nang kakaya nitu? Ah, tasarah ja lagi. Cagar tacalubukkah angkuhnya, tacalubukai hudah. Gamaham, habis surah!
Tumadak nugaraha, limbah kubuka di inbox ampunku, tang ada ha pasan balasan. Umai, asa sasain baracap pahinakan. Asa magin galugupan dadaku. Paribasanya, batis gin asa kada bajajak di tanah lagi (hehehe, nyataai mun wayahini haja aku lagi di kantur balantai karamik, paguni basapatu ha pulang). Bigi mata gin asa sasar baganal. Sihai panjanak maitihi tulisan nang ada di inbox nitu. Kubaca bagamat, tunggal bigian. Tagal, bahanu asa ngalih jua pang maartiakan, napang mun tulisannya banyak nang baparnum.
”Inggih, Kak Mstur, ulun mmg MASNI yg dlu. Mhn mf br bs bls skrg ya. Ulun skrg tggal d Jkt. Gmn kbr Kak Mstur?
Ubui, kanapa pulang hati ni asa mambungah?
”Assalamu’alaikum,” send, jarku mulai manyurung pandir.
”Waalaikum slm. Pa kbr, Kak?” cungul jawapan.
”Insha Allah, aku baik2 haja. Ikam pang ky apa d sna, Ding?”
”Ulun baik2 jg. Tp ampun mf ya Kak, skrg ulun udh krg lncar lg klo pke bhs Bjr. Bhs ulun udh ramak-rampu. Mgkn krn ulun udh biasa hr2 pke bhs Ind trs sm kwn2 d sni. Gmn klo kt ngbrolx pke bhs gdo2 aja, Kak? Hehehe, ulun supan nah.”
Oh... gtu. Yah... gpp deh, aq ngikut aja.”
”Ok, bakln sru nih, hehehe....”
Limbah nitu, balalu lancarai kami bapandir. Biar ja bapandiran sahibar di inbox haja, asal kawa malapas dandaman. Asa kada tapintang cagar batamu pulang. Pitung walas tahun hudah kami bapisah, saitu jua lawasnya kami maarit dandaman. Aku kada jadi tabulik. Siang nitu, lawas kami badua bapandiran. Kada babuku baruas lagi. Batanding kisah, bahurup pangalaman. Kisah nang babahari mulai takaluar jua. Bahanu asa rami, maulah aku tatawa saurangan mun taganang kisah nang lucu-lucu. Tagal, kada sakali dua jua nang maulah aku taungut saurangan mun hudah tapantuk kisah kami bahari sabaluman Ading Masni tajun pada rumah, langlam maninggalakan banua.
”Oya, aq blh tau gak sih?” send, jarku pulang manyambung pamandiran.
”Hm... emgx soal apaan, Kak? Kykx cius bgt!”
”Gni, skrg qm udh MARRIED pa blm?
”Ah, Kak Mstur, gak ush ugkit2 soal itu lg. Plis deh!”
”Yah... itu klo aq blh tau.”
”Bnr mo tau pa cumn MO TAU?”
”Bnr Ding, aq 7rius nih.”
”Kak Mstur, dlu udh ulun blng, gak ada lki2 lain d hti ulun kcuali Kak Mstur. Smpai skrg Kak. Smpai skrg. Ulun blm brubh. Ulun udh brtekd tak akn mo kwin sm siapa pun. Kak Mstur blh cek status2 ulun. Kak Mstur akn tau gmn prsaan ulun smpai skrg.”
Dupp! Balalu asa malidup di dada. Awak asa mantabuk gugur ka tanah sing nahapan. Sabakas pulang aku tadikir. Sabakas pulang hati asa dikarukut bidawang patang puluh ikung. Tangan tagana, jariji asa kada kawa digarakakan lagi. Taganang pulang wayah Ading Masni malam nangitu maragap awakku sing pisitan nang kaya kada hakun palapasakan lagi. Taganang pulang wayah inya handak bulik, satangah bukah ampah ka rumah sambil manangis basisigan.
”Sakitnya tu di sini, Kaai!”
Tagal, nasi hudah jadi bubur. 
*   *   *
hidup hanya menunda kekalahan # tambah terasing dari cinta sekolah rendah
dan tahu, ada yang tetap tidak diucapkan # sebelum pada akhirnya kita menyerah*)
*   *   *
Pukul sawalas malam, wayah aku saurangan maliat TV di palidangan, antara guring lawan kada, asa rarawaian talingaku mandangar habar nang manyambat ngaran Galuh Marista. Kur sumangat, asa mandibar dada. Galuh Marista? Ading Masni-kah? Saitu-saini balalu asa cagat bulu awakku, talinga asa bakiwit, mata jua nyarak manarangak ampah ka TV. Kuhangkui suaranya, baduhara aku balapak mandangarakan.
Seorang perempuan muda berusia 32 tahun yang diketahui masih lajang telah ditemukan tewas di kamar kosnya dalam kondisi bugil. Mulutnya disumpal kaos kaki dan di atas kasur ditemukan seutas tali. Diduga, berdasarkan data dalam gadget yang dimiliki korban, perempuan yang dalam akun facebook-nya dikenal dengan nama Galuh Marista dan kemudian juga diketahui berprofesi sebagai pekerja seks ini dibunuh oleh teman kencan lelakinya yang malam itu menginap bersamanya. Sampai berita ini diturunkan, pihak kepolisian setempat masih terus mengumpulkan bukti-bukti fisik untuk mengungkapkan pelaku dan motif pembunuhan tersebut. Demikian sekilas info!    
Innalillaahi wa inna ilaihi raaji’uun. Galuh Marista, iya Ading Masni-kah atawa urang lain? Mudahan urang lain nang kabalujuran haja sama ngaran. Tagal, tatapai jua kupalaku batumat asa cinik. Pikiran manggaliwayang. Lamun bujur bibinian nang dihabarakan tu Ading Masni, umai, sakuai aku ni taumpat jua mananggung dusanya. Limbah itu, hancap aku manyalaakan laptop, mancucukakan modem, balalu mambuka internet. Kutulis kata kunci ”pembunuhan galuh marista” di google, banyak cangulan kupala barita nang pina manyahirip haja. Klik sabuting, cangul postingan nang paling hanyar. Ringkasnya nang kaya ngini bunyinya.   
Menurut hasil akhir penelusuran pihak kepolisian, perempuan muda yang jadi korban pembunuhan ini diketahui sebagai PSK yang biasa mempromosikan dirinya kepada para lelaki hidung belang melalui akun twitter-nya dengan nama Ading Masni.
Balimbah pulang tanganku mancarii ka akun twitter nang bangaran Ading Masni, balalu cangul ha nangapa nang kukahandaki. Sakali nangini hudah kada tatarang upih lagi, liwar nyata di halaman twitter nangini banyak bapasang gambar nang parak samunyaan pina mambari kapingin. Tadikir pulang aku limbah manjanaki. Tagal, sabuting nang maulah aku kasadakan. Kabungkalanan rakungan asa tataguk tulang. Pas di atas gambar nang di-posting pandudian ngini, nang kada lain pada gambar muhaku saurang, ada tulisan handap: sakitnya tu di sini...!!!
Ading Masni, alahai, maristanya-alah diikam.
Kada karasaan kikiliran banyu mataku.
Pelaihari, 18 April 2015


*) Bait nang katalu matan sajak “Derai-derai Cemara” ampun Chairil Anwar.

1 comment:

Unknown said...

Kisahnya sungguh mengharu biru, mengaduk2 perasaan... Luar biasa pian